لاهیجان
چرا سفر به لاهیجان ؟
- لاهیجان یکی از زیباترین شهرهای شمال ایران است که به آن عروس شهرهای گیلان نیز میگویند.
- در لاهیجان میتوانید بدون خارج شدن از شهر، از جاذبههای طبیعی و تفریحی و زیبای آن مثل شیطانکوه و تلهکابین لاهیجان استفاده کنید.
- لاهیجان خواستگاه چای در ایران است و شما در این شهر میتوانید زمینهای کشت چای، موزه چای و آرامگاه کاشفالسطنه، بانی ورود چای به ایران را ببینید.
- کلوچه لاهیجان هم از آن خوشمزههایی است که در سفر به این شهر میتوانید به انواع آنها دسترسی داشته باشید.
- با سفر به لاهیجان میتوانید از طبیعت زیبای اطراف آن مثل تالابهای امیرکلایه و سوستان و آبشار زیبای لونک بهره ببرید.
اطلاعات کلی درباره لاهیجان
جمعیت: 167,544 نفر مطابق با آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵
دین و مذهب: مردم این منطقه تا زمان خلافت عباسی در ایران پیرو دین زرتشت بودند و پس از ورود اسلام، پیروی اسلام سنی شده و پس از زمان صفویان تاکنون اکثریت مردم این شهر پیروی شیعه 12 امامی هستند.
زبان: مردم لاهیجان به زبان گیلکی با گویش بیه‌پیش (1) صحبت میکنند.
نژاد: به طور کلی چند گروه قومی در استان گیلان زندگی میکنند که به ترتیب شامل گیلکها، تالشها، کردها و آذربایجانیها میشوند. مردم لاهیجان از اقوام گیلک هستند که در شرق سپیدرود زندگی میکنند.
اقتصاد: همه ما لاهیجان را با چای ایرانی میشناسیم و بیراه نیست که بیشترین درآمد این شهر از طریق کشت چای به دست میآید؛ اما در درجه بعدی باید گفت که دلتای سفیدرود که در محدوده بین رشت و لاهیجان قرار دارد بیش از 60 درصد از سهم تولیدی برنج استان گیلان را داراست؛ اما کشت برنج در لاهیجان در طی گذر زمان به یک فعالیت فرعی تبدیل شده است. این شهر همچنین از مراکز عمده تولید مرکبات در محدوده دریای کاسپین نیز به حساب میآید؛ اما سایر صنایع و محصولات مثل ماهیگیری، تولید چوب، پنبه، پیله ابریشم و … جز فعالیتهای اقتصادی جانبی شهر محسوب می‌شود. علاوه بر محصولات ذکرشده، رشد گردگشری نیز در سالهای اخیر توانسته تا حدودی به بخشهای کوچکی از اقتصاد شهر لاهیجان کمک کند؛ اما پتانسیلهای بالقوه شهر در زمینه صنعت گردشگری هنوز به طور کامل بررسی نشده است.
لباس
لباس مردم محلی این خطه از کشورمان جزو زیباترین و رنگارنگترین لباسهای محلی در کشور و حتی جهان است. لباس محلی مردان لاهیجان نمت کلاه، جلیقه (جلقته)، شلوار، چوموش (یا چموش که کفش چرم سادهای است) و کت است که بسته به فصل جنس و ضخامت آنها تفاوت دارد. زنان نیز روسری و سربند، پیراهن، کت، الجاقبا، دامن، گردتومان، جلیقه (جرقده)، چادر کمر، چادر شب، کفش و جوراب میپوشند.
سوغات و صنایع دستی
- چای
- کلوچه
- کنف
- انواع مربا و ترشی
- حصیربافی
- بامبوبافی
- سفال
- معرق روی چوب
- ابریشم
- صنایع چوبی
غذاهای محلی
- خورشت مرغ و آلو
- میرزا قاسمی
- شش انداز
- خورشت فسنجان سبزی
